Whitebox penetratietesten, ook wel “whitebox testen” genoemd, is een type beveiligingstest dat wordt uitgevoerd op computersystemen en netwerken waarbij de tester volledige kennis heeft van de interne werking en architectuur van het systeem.
Bij whitebox testen heeft de tester toegang tot de broncode van het systeem, netwerkdiagrammen en andere interne informatie die niet beschikbaar zou zijn voor een externe aanvaller. Dit stelt de tester in staat om kwetsbaarheden en zwakke punten in het systeem te identificeren die moeilijk of onmogelijk te ontdekken zouden zijn met andere middelen.
Het doel van whitebox testen is om de beveiliging van het systeem grondig te testen en eventuele zwakke punten of kwetsbaarheden te identificeren die door een aanvaller kunnen worden uitgebuit. Dit type testen kan met name nuttig zijn voor het detecteren van complexe of verborgen kwetsbaarheden die moeilijk te identificeren zouden zijn met blackbox testen.
Net als bij blackbox testen worden de resultaten van whitebox testen gepresenteerd in de vorm van een rapport, waarin de gevonden kwetsbaarheden worden beschreven en aanbevelingen worden gedaan voor hoe deze kunnen worden aangepakt.
Over het algemeen kan whitebox testen een effectieve manier zijn om de beveiliging en betrouwbaarheid van een computersysteem of netwerk te waarborgen door potentiële kwetsbaarheden te identificeren en aan te pakken voordat deze door aanvallers kunnen worden uitgebuit.